လြမ္း....
အလြမ္းဆိုေသာအရာသည္ စကားလံုးတလံုးသာျဖစ္ေပေသာ္လည္း အေတာ္ ေနရထိုင္ရခက္ေသာ ခံစားမႈ ျဒပ္မဲ့နမ္တခုပါ။
လြမ္းပီေဟ့ မေျပာပဲျဖစ္လာသလို မလြမ္းပါနဲ႔လို႔လည္း ေျပာလို႔မရေသာအရာ။
သူ႔ကိုစတင္ပီေဟ့ဆိုတာနဲ႔ လိုအပ္မႈတစ္ခု ေတာင္းတမႈတစ္ခုျဖစ္လာသည္။
ထိုေတာင္းတမႈသည္ကလည္း ျပည့္မည္မဟုတ္ေသာေတာင္းတမႈတစ္ခု။
အလြမ္းသည္ ဘယ္ကစခဲ့လည္းမသိေပမယ့္ က်ေနာ္စဥ္းစားမိေနသည္မွာ အာဒံသည္ ဧဝကိုလြမ္းခဲ့ဖူးလား။
ဧဝကေကာ အာဒံကိုလြမ္းမိလား။
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္သည္လြမ္းတတ္သည္။
ပို၍ေသေသခ်ာခ်ာေျပာရမယ္ဆို ``က်ေနာ္သည္
လြမ္းတတ္လြန္းသူတစ္ေယာက္ပါ´´
လြမ္းဆြတ္တမ္းတသတိရျခင္းသည္ လြမ္းဖို႔အရာတစ္ခုလိုအပ္သလို လြမ္းရမယ့္ အတိတ္တစ္ခုလည္း႐ွိရမည္။
က်ေနာ္သည္ ဟိုးေဆးလိပ္ေသာက္စဥ္က အိပ္ယာေဘးက သတ္မဲ့ပစၥည္း ေဆးလိပ္တိုေလးေတြကိုေတာင္ လြမ္းတတ္သူပါ။
သူ႔ကိုသာဆိုရင္ေတာ့ စကားလံုးမ႐ွိေအာင္လြမ္းတယ္။
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္းလည္း ပတ္သတ္မႈေတြကို ``လြမ္းလြယ္လြန္း´´သူမို႔။
သူဆိုျပခိုင္းေသာ သီခ်င္းသံေလးေတြၾကားရင္လြမ္းတယ္။
သူနဲ႔ထိုင္ဖူးတဲ့ေနရာ
သူနဲ႔ေျပာခဲ့ေသာစကားလံုးေတြၾကားတိုင္း သတိတရ လြမ္းတယ္။
မွတ္မွတ္ရရလြမ္းတယ္။
တခုပ္တရလြမ္းတယ္။
တေမ်ွာ္တလင့္လြမ္းတယ္။
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးလြမ္းတယ္။
ေတာင့္ေတာင့္တတလြမ္းတယ္။
တမ္းတမ္းတတ လြမ္းတယ္။
သၾကၤန္ပီးတိုင္း ဒီလိုေအးစက္လြန္းတဲ့ၿမိဳ႕ဆီကို ဘာေၾကာင့္မင္းထြက္သြားရက္ေလတယ္ ဆိုတဲ့ အာဇာနည္သီခ်င္းကို ခဏခဏဆိုခဲ့ရတာ လြမ္းတယ္။
ဒီအခ်ိန္ဆို သူျပန္လာပီေလ
ေဆာင္းဦးလိႈင္ရဲ႕ ေျမနီလြင္ျပင္ဘက္သို႔အခ်စ္ျပန္လာေတာ့မည္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ဆက္တိုက္ရြတ္ရင္း သူေလ်ာက္လာမယ့္ လမ္းကိုေမ်ွာ္ရတာလြမ္းတယ္။
တႏွစ္ပတ္လံုး ထိုင္ေစာင့္ေနက် Tea ဆိုင္ကိုေကာ ဆိုင္႐ွင္ ဦးေလးကိုေကာလြမ္းတယ္။
သူေရာက္ေနေၾကာင္း လာေျပာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလြမ္းတယ္။
တႏွစ္စာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုဖ်က္ဆီးလိုက္လို႔
ရန္လိုက္လုပ္မိတဲ့ သူဖတ္လာတဲ့ ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလးကိုလည္း လြမ္းတယ္။
အဲ့လို ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းမို႔ စိတ္ပ်က္တယ္လို႔ေျပာတဲ့ သူ႔စကားလံုးနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကိုလြမ္းတယ္။
မထုျဖစ္လိုက္တဲ့ အုပ္ခဲကိ်ဳးေလးလဲလြမ္းတယ္။
ဖ်က္ျပစ္လိုက္ရတဲ့ ဆံပင္႐ွည္ေတြလြမ္းတယ္။
ေနာက္ထပ္ လိမ္မာပါ့မယ္ ဆိုပီး ႏႈတ္ဆက္မိတာလြမ္းတယ္။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေတြနဲ႔ ႏွစ္တိုင္း သူကိုျမင္ရရံု ေစာင့္ခဲ့ရတာလြမ္းတယ္။
တႏွစ္တခါ ဒီလမ္းေလးကိုျဖတ္ေလ်ာက္ေပးတဲ့ သူ႔ကိုလည္းလြမ္းတယ္။
သူ႔ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာေလး ကိုင္လို႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပီး ထြက္ခြါခဲ့ေတာ့ က်န္ေနခဲ့တဲ့ အတိတ္တခုလံုးကိုလြမ္းတယ္။
သူ႐ွိေနခဲ့တဲ့ ထိုၿမိဳ႕ေလးကိုလြမ္းတယ္။
MSC 005
That Ko Zaw